Welkom

For English please select the right language  above or on the right!

Welkom!

Waarom een blog?

Niet iedereen kan mijn sport beoefenen, door mijn ervaringen te delen kan ik jullie meenemen in het wereldje van ultralopen. De leuke momenten, maar ook de momenten dat het wat minder gaat.

Vergeet niet alles is relatief, ik heb respect voor iedereen die sport op zijn eigen niveau.

1 of een 100 km. wedstrijd je kunt bij alle 2 veel afzien. alleen duurt het bij de ene iets langer!

Iedereen mag reageren, vragen probeer ik zo snel mogelijk te beantwoorden.

jan@thelongdistanceathlete.com

”Voor lange wedstrijden kun je niet trainen ultralopen is een metafysische gebeurtenis. Het lichaam gaat op een gegeven moment dood, de geest neemt het over. Je wordt iemand anders”

Yannis Kouros.

Veel leesplezier!
Sportieve groeten  Jan Muller

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

Texel 120 km. meer voor echte ultralopers!

Ja alweer de 120 van Texel en wat voor één! Windkracht 6-7, hagel en slagregen buien. Dat betekent dus afzien met een grote G.
We, Hans ,Maaike, Marian en ik, gaan vrijdags al op tijd weg en komen lekker relaxt aan op Texel. ‘‘s avonds lekker gegeten en zaterdagmorgen een stukje losgelopen, wat is het nat in het Texelsbos hele stukken staan blank en ik begrijp nu waarom ze de route iets aangepast hebben. In de middag een rondje over het eiland gedaan en even de Hors op geweest. Kompleet gezandstraald kwamen we eraf, het strand lag er wel hard bij maar richting west volledig wind op de kop. Dat wordt lachen morgen als we hier teruglopen. Hans gaat de 60 lopen en brengt mij weg ‘‘s morgens om daarna nog lekker te gaan slapen

Ja en daar ga ik dan om 04:35, weg om over een aantal uren hier weer te finishen. Ik had al besloten om heel rustig te starten om de 10 km. ongeveer te drinken en een gel erbij te nemen. Na de start gaan we de baan af en weer dat schitterende rode lint aan lichtjes voor me van de snelle starters. De eerste 5 km is wind mee en dat voel je goed. Door Oudeschild en dan even buitendijks allemaal goed te doen wind schuin tegen. Het stuk naar de vuurtoren is ook schuin van voren tot Cocksdorp daar is hij vol tegen. Na de vuurtoren gaan we het fietspad op en worden we getrakteerd op een stevig hagelbuitje, super blij dat ik een mutsje op heb. Het fietspad is gevarieerd omdat het in de duinen ligt, soms tegen, mee en windstil. Wanneer we het duin over gaan de Slufter in, km. 30, valt het met de wind mee gelukkig maar aan het eind van de Slufter gaan we voor de eerste keer het strand op. Wanneer ik boven ben wordt ik compleet gezandstraald en zie ik niks meer van de wind in combinatie met het zand. Ik loop met mijn hoofd naar beneden en zie dus alleen maar zand. Gelukkig kan ik wel langs de vloedlijn lopen en hier wind schuin voren, 5 km. energie verspillen. Gelukkig voelt het goed en tussen de oortjes ook. Natuurlijk nog even een buitje erbij. Nu zitten we in het bos ergens rond de 45 km. Hier is het relaxt lopen geen wind en gewoon lekker.Het bos uit richting strand is vol wind tegen en het duin over weer hetzelfde gezandstraald en blind naar beneden. Hier is het strand echt heerlijk om te lopen, eerste stukje wind schuin van achteren en het tweede stuk vol in de rug. We hadden ook het geluk dat het hoog water was, extra hoog i.v.m. de wind en afgaand de tweede ronde. Met wind mee ben je ook zo de Hors weer af. Nu op naar het keerpunt. Helaas was dit een drama, alle lopers van de 60 lopen op het fietspad richting startvak en ook de weg is een drukte van jewelste. Omdraaien bij de pont en bij de vrouwen mijn Camelbag vullen en een verse voorraad gelletjes. Nu op naar het grote afzien, gelijk wind op kop en na een 15 minuten weer een hagelbui, deze viel gelijk met de start van de 60 km. Nu ga ik de Hors weer op en dit is vol wind op kop. Ik loop stiekem in mijzelf te lachen, dit is eigenlijk gewoon leuk denk ik. Na een km op 3 draaien we een beetje naar rechts en is de wind dus schuin van voren. Ook hier komt een eind aan en wordt ik het duin overgeblazen. Terug weer in het bos nu wat zelfs warm is met een zonnetje erbij,. Wel van korte duur want weer een klein buitje om ons scherp te houden. Bos uit betekent weer het strand op, nu hebben we hem schuin van voren. Ergens staan de vrouwen, alleen zien ze mij niet te druk met foto’s te maken. Als ik roep ben ik er al voorbij, gelukkig hebben ze Hans wel gespot. Nu wordt ik het duin weer over geblazen en mag ik weer door de Slufter, alleen lopen er nu ook 60 lopers die fietsbegeleiding hebben en dat is niet leuk. Als we er afgaan moet ik jammer genoeg de bult over wandelen omdat er 60 lopers voor mij lopen en het pad te smal is om ze in te halen. Gelukkig is het fietspad lekker breed en denk ik aan 2015 toen mijn fietser mij hier pas na 4 km weer had ingehaald. Die had toen meer afgezien als weet ik nog. Het fietspad is weer een allegaartje wat wind betreft de heuveltjes worden ook al wat lastiger. Nog even wat regen erbij en dan ben ik bij de vuurtoren en staan de vrouwtjes er weer nu wel alert en na een spontaan kusje van mijn kant denk ik” op naar de laatste 25 km”. Bij de Cocksdorp wind mee en haal ik Leonie in, helaas opgebrand en wens haar nog even succes. Ze is in 12:23 gefinisht. Als we binnendijks lopen hebben we de wind schuin van achteren en dat loopt heerlijk. Bij de laatste wissel van de estafettelopers besluit een verkeersregelaar een bus voor te laten en mij even weer alert te houden, bedankt daarvoor! Nu is het dus nog 15 km. Als we het stukje om de molen gehad hebben gaan we rechts richting Oosterend en een hagelbui met vol wind tegen, was ook al te lang geleden dat we een buitje gehad hadden. Heerlijk weer de klinkers en andere steentjes in dat dorp. Leuk wel dat er nu publiek ons zat aan te juichen! Top met dat weer. Het dorp uit is weer wind mee en ineens staat er iemand naar een schuur te wijzen met erbij een bord DRINKS. Ik denk die staat normaal een stuk verder, zou het een spontaan idee zijn van de bewoner. Het blijkt de post te zijn die op de dijk wegwaaide en dus een veilig plekje moest krijgen. Kun je niet zeggen dat het niet hard waaide. Geen een van de kraampjes had een zeiltje. Nu op naar Oudeschild want als je daar uitloopt is het nog 5 km. Tot Oudeschild nog even genieten want dat is wind schuin van achteren. En ja daar gaan we dan 5 km. wind op kop de hoge berg ook nog even, alleen dat vals plat merk je nog niet eens met die wind tegen. Nu staat iedere km. aangegeven en even nog Bram Bakker 60 km. loper bedanken. Eerst even uit de wind hangen voorbij komen en dan de hoge berg op gaan wandelen, ik haalde hem weer in en het laatste stuk naar beneden nog even snel mij weer voorbij te lopen! Supersportieve vent. Daar is hij dan de finish, ik schiet bijna even vol! Wat een editie was dit super. Ik denk dat ik nu echt alles bijna gehad qua weersomstandigheden dit blijft mij wel bij. Mijn tijd was 11:33 en iedereen had er wel wat langer overgedaan. Een 7 plaats tussen alleen maar jonge talenten tussen de 23 en 45. Bram van Rijswijk, winnaar 120, had een superdag met maar 20 min. verschil, nummer 2 bijna een uur t.o.v vorige editie, vorige 09:31 nu 10:26

Het was gewoon een super gezellig weekend met ons vieren, Hans en Maaike bedankt voor die gezelligheid. De organisatie ook bedankt. Even in memoriam, voor mijn moeder welke ik in 2013 moest bellen dat ik uitgestapt was, in 2015 besefte ze niet meer dat ik hem uitgelopen had en 2017 overleden is. Vandaar die band metTexel. Martien Baars bedankt voor de mooie herinneringen aan alle wedstrijden waar je bij betrokken was, wat heb ik mooie herinneringen aan je “Skuumkoppe”.

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

Sallandtrail

Weer eens naar de Sallandse heuvelrug geweest. We, Hans en ik, rijden al op tijd richting Nijverdal om gewoon heel relaxt te kunnen starten. Dat is ook gelukt we waren ruim op tijd en relaxt ons ding gedaan. Om 08:00 worden we losgelaten en mogen we eerst een rondje Holterberg doen. Helaas valt dit rondje wat tegen. Grote stukken met bos zijn gekapt en het parcours is anders, gewoon niet zo mooi. Na door te zijn gekomen bij start finish gaan we tegengestelde richting de Hemelerberg. Dit is ook een heel ander rondje en er zitten meer stukken van het mountainbike parcours in. Helaas waren er ook veel wortels en ben ik 3 keer flink gevallen, laatste keer net voor de finish. Het leek best wel erg dacht ik achteraf, ze vroegen elke post of ik EHBO wilde! Had zelf eigenlijk niet in de gaten dat het er zo uitzag. Ook nog een paar stukjes die niet overeenkwamen met de gps gegevens en dat in combinatie met wat missende lintjes gaf ook wat extra km. Maar ook dit hoort erbij en ik heb er vreselijk van genoten, boven op de Hemelerberg wat een uitzichten en heerlijk om naar boven te lopen. Verder gewoon echt genoten van die vreselijk mooie natuur daar. Mijn tijd was 07:21 maar min de 3 km extra en het zoeken was het eerder richting 07:00 dus ook daar dik tevreden over. Als toetje ook nog 3 overal. Hans heeft er 09:27 over gedaan en was ook super tevreden, ook om dat hij nu eens niet gevallen was en ik wel. Dit was ook de eerste editie zonder Bertus als organisator en helaas was dat nog wel een minpuntje, ze moeten nog wel wat puntjes op de i zetten. Op naar Texel

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

2023 wat een jaar!

Ja wat een jaar. Eigenlijk alleen maar hoogtepunten, 65 van Walcheren, Mega meijboom, tral L’ Labbaye, beartail en natuurlijk de Ultra Balathon als hoogtepunt. Die 2 waar ik uitgestapt ben, 24h Sittard 100km België zijn geen teleurstellingen. Dat is de Bello Gallico wel, dit blijft knagen en moet afgemaakt worden. Het aantal km dit jaar is op een klein verschil, 30 km, gelijk aan vorig jaar wel toevallig! Blessure vrij nog steeds en dat wil ik graag zo houden, want volgend jaar toch wel wat leuke dingen. Texel staat er inderdaad weer op en we beginnen met een 100 mijl, hopelijk een goede wat tijd betreft en dan zien we wel of er een directe kwalificatie voor de Spartathlon in zit, anders hopelijk ingeloot. Gaat dit niet lukken dan weet ik het nog niet. De Bello staat er tussen mijn oren al op, even afwachten wat de nazomer doet!
op naar een hopelijk net zo mooi 2024!

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

Bello Gallico

Ja weer een poging om deze eindelijk af te tikken! Helaas een maandag nog een hele dag ziek op bed, dus verstandig? Achteraf is alles makkelijk, nee dus. Helaas dit jaar alleen op pad omdat Hans een stevige koorts van corona had gehad, wel toevallig dat we alle twee nu ziek moeten worden. Leuke 50 mijl gelopen in zeer modderige en natte stukken. Op sommige plaatsen ruim over je enkels door de modder en tot over je enkels door het water. Tuurlijk op de onverharde stukken lekker glad en de nodige meters omhoog en omlaag. Ook met mijn nachtblindheid was het niet een goed idee om nog een 2 ronde te doen. Dan loop je alleen, langer in het donker en ik heb gewoon veel licht nodig. Bij de start ben ik gelijk in groepen gaan lopen voor het licht en was blij dat het eindelijk licht was. Teleurgesteld niet, had denk ik met 2 ronden heel lang herstel nodig gehad en over 5 weken staat de HoHo honderd op het programma. Dus helaas blijft de Bello een irritante doorn die eigenlijk wel eruit moet. Hoe weet ik nog niet maar vind het nu alleen maar erger worden dat hij niet afgemaakt is! Weet nog niet hoe ik hier volgend jaar tegen aan kijk, wie weet. Heb wel genoten van een perfect georganiseerde wedstrijd, jammer dat ik in het donker alleen maar van de uilen kon genieten en niet van het lopen. Dan duurt het ook lang. Toen het licht was en we mochten spelen in het water en de modder had ik weer naar mijn zin.

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

Beartrail Grizzly 100

Heftig, dat is één woord dat recht doet aan deze trail! Om half 4 wordt ik opgepikt door Hans om naar het mooie S’Gravenvoeren te rijden in België waar de start om 06:00 is van de Grizzly 100 en de 83. Lekker op tijd daar om de nodige dingen te doen en om 05:50 staan we in het startvak, alleen is de start 5 min. uitgesteld omdat het druk was bij de toiletten. Er werd al verteld dat degene die droge voeten wilde houden beter naar huis kon gaan, na 500 meter waren ze toch al nat. Als we dan weg mogen, stond een beetje vooraan bij de eerste 50 denk ik, hebben we inderdaad natte voeten naar een paar 100 meter en droog worden ze niet meer!

De eerste 20 km lopen we in het donker en ik probeer in een groepje te blijven met volle bak licht erbij van mijn eigen lampje en dat werkt super. Het is glad glad en nog eens glad en dat in het donker. Naar boven lopen is dit wel te doen maar najaar beneden is het echt voorzichtig en dat is niks voor mij. Ik moet echt ingehouden lopen met deze omstandigheden denk anders wordt het een hele zware. Er zitten stukken bij waar hardlopen gewoon niet gaat omdat het te glad is en je hebt totaal geen grip. Eindelijk is het licht en kan ik een beetje versnellen en proberen mijn eigen ding te doen, maar bergop is gewoon nu al niks meer en besluit ik te wandelen op de steile stukken en dat waren er nogal wat. De plassen staan ook voor de rest van het parcours gewon over het hele pad en sommige waren ook best diep, leuk! Bij de 2 post is de splitsing van de 83 en 100 ik denk even zal ik de 83 maar doen gelukkig zit het in mijn hoofd goed en op naar die 100. Dit stuk loopt lang het drielanden punt en dan Duitsland in. Hier zit een stukje in waar ik voor stond en dacht hoe moet ik hier naar beneden zonder touw. O ja gewoon gaan zitten en glijden zo moet dat. Vuil zijn we toch al. Ook maak ik nog een mooie smakker op mijn knieën en zie wat bloed eruit komen, kijken we later wel naar. We zien de toren van het drielandenpunt weer in beeld en gaan terug naar de post, zelfde als de 2. Als ik daar weg ga is het gelijk heel rustig op het parcours en ga ik nog een keer richting grond, nu plat met mijn gezicht op mijn polsen en schouder. Au, au en heel veel au nu in mijn schouder, dat wordt wat morgen denk ik. Ondertussen is het een beetje opgedroogd op de gladde stukken en kun je daar wat dribbelen. Dat is van korte duur want nu zitten we op de route terug van de 58 km en die hebben echt alles omgeploegd. Er zit een stukje skihelling bij van een meter of 50 waar je bijna met handen en voeten naar boven moest kruipen zo glad. Het hardlopen omhoog is allang over en een leuke tijd gaat het ook niet worden daar baal ik echt van. Gelukkig de laatste post en iemand zegt nog 17 km! Meevaller denk ik en door echt afzien was het toch al ondanks dat de laatste km het parcours makkelijker waren als de eerste 75. Ook hier komt weer een eind aan en niet tevreden met mijn tijd en plaats. 11:29 en een 20 plaats van de 280 deelnemers niet tevreden maar toch een voldaan gevoel. Volbracht, heel veel hoogtemeters en spekglad! Misschien meer trainen hierop, alleen ik zou niet weten waar en wanneer ik zo iets weer doe en waar je dit moet trainen zonder blessures op te doen. Daarom geen naar gevoel er aan overgehouden en gewoon op naar het volgende. Hans was dacht er natuurlijk hetzelfde over, blij dat hij de 100 ook gewoon weer gedaan heeft met dezelfde twijfel als ik had en ook lekker gevallen en toch genoten ervan. Hij zat net over de 14:00 en op plaats 94. Er blijken er 224 binnen de cut off tijd te zijn gefinisht en die was om 24:00 er waren 300 starters op de 100 en nog een 80. Op de 83 km.

voor de statistieken: ik was 1 man 55 en Hans 3 man 55. Daar kunnen we toch mee thuiskomen, bij een cross waar40 man totaal meedoet hebben ze een prijsuitreiking voor iedere categorie, wij de eeuwige roem. Zie https://statistik.d-u-v.org zoeken op naam.

Achteraf was het een leuke en voor mij super zware trail. Ongeveer 3000 meter omhoog en dus ook weer naar beneden en dat met een super gladde ondergrond is als je er op terugkijkt toch wel weer leuk. Ondanks dat ik niet echt van de uitzichten en de natuur heb kunnen genieten, heb ik achteraf toch wel mooie dingen gezien. Veel buizerds en mooie uitzichten, alleen onder normale omstandigheden zou ik er nog meer van kunnen genieten. Nu een dagje later valt de spierpijn wel mee, alles zit wel wat vast van boven tot onder en mijn schouder is erg gevoelig. De knie is een leuk sneetje wat wel blijvend te zien zal zijn.

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

Trail Labbaye

Weer een fantastisch mooie trail in België! We, Hans en ik, rijden om 05:30 weg naar Villers la Ville in België waar in een ruïne van een oud klooster de trail start. Ruim op tijd zijn we er en na de toiletbezoeken en oppikken van het startnummer gaan we richting start.

Om 08:00 worden op één of andere manier weggejaagd en zijn we onder weg. Na een rondje door de oude kloostertuinen gaan we de weg op omhoog over kinderkoppen die krijgen we op nog meer plekken en dat loopt niet echt lekker, zeker niet na een km of 30.Het parcours is tot een km of 17 uitgezet en dan mogen wij een km of 20 op gps lopen. Over het parcours kan ik echt alleen maar pluimen geven, echt alles erin wat je wilt. Er staat een filmpje op YouTube voor de liefhebbers. Vooraf was aangeven dat er Ruim 500 hoogtemeters in zaten, waren er dus 1000 en ook dus 1000 naar beneden, steile klimmen en lange glooiende ook naar beneden dus. Ondanks de droge dagen zat er een stuk in dat je door een soort van riviertje moest droge voeten houden lukte niet. Ook mooie open stukken, echte singeltracks, gravelpaden met die heerlijke stenen en als toetje een paar steile hellingen waar je met handen en voeten naar boven moest. Het was dus echt genieten! De eerste 30 km ging het echt super maar daarna begon het klimmen toch wel zwaar te worden, ook niet echt getraind dit soort klimmen. Ik liep vanaf het begin achter iemand die het parcours kende, bij het stuk navigeren gingen we een paadje in dat ik gewoon niet gezien had en ook niet opviel. Hij ging rechtsaf voordat ik het in de gaten had, keek ook bijna nergens op zijn horloge. Was ook een echte trailloper, naar beneden en naar boven moest ik echt mijn best doen om er bij te blijven. Helaas bij de 30 ging hij langzaam weg en is uiteindelijk 5 minuten voor mij gefinisht. Vanaf de laatste post, nog 8 km, was het klimmen niet hardlopend meer te doen en Over de laatste 5 km deed ik 40 minuten. Alleen als ik dit terug kijk ging dit bij iedereen in een zeer langzaam tempo, zaten die handen en voeten klimmen in! Als ik over de finish ben zie ik dat ik 5 overall ben en 4:25 er over gedaan heb. Hans komt er ook aan en finisht in 5:32. We zijn het er over eens dat het een super mooi parcours was en gezien onze trainingen we ook zeer tevreden mogen zijn met deze tijden! Als ik de dag erna uitloop voelt het eigenlijk niet slecht, alleen de bovenbenen voel ik van het dalen en wat zwabber benen. Op naar een volgende uitdaging!

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

Mega Meijboomtrail

Dit was voorheen de Ecotrail 80 km en daarna 65 nu dus nog maar 52 en werkelijk 50 km, jammer maar het parcours is wel zwaarder geworden. Nu zitten er nog wel lange stukken semi verhard en groffe gravelpaden in, maar in verhouding veel meer single tracks en slechte paden. Ook weet ik nu weer waarom ik dit zo leuk vind. Lekker door de modder, glad, nat, wortels, dan vind ik het leuk. Heerlijk trailen en stukken helemaal alleen door het bos niemand te horen of te zien.

Om 08:30 worden we na een leuk muziekstukje van een doedelzak speler weggeschoten. Ik start op mijn eigen tempo en loop ergens rond plek 15 schat ik en denk aan vorig jaar toen ik eerste man overal was. Het gaat nog een lange wedstrijd zijn en mijn gemak houden is belangrijk. Het groepje waar ik in loop is een gevarieerd gezelschap, op de vlakke stukken lopen ze weg en bergaf loop ik er weer bij, er is er 1 die totaal niet bergaf durft en ook nog 1 die bij wat gladdere stukken het moet laten gaan. Ik laat ze een meter of twintig voor me lopen en wacht lekker af. Om de 10km. een gel en drinken, er staan maar 2 posten 24 en 35 km. dus eigenlijk gewoon alles zelf bij hebben is het beste. Rond de 18 km krijgen we een hele lange single track, super slecht er was ook een run bike run en de fietsers konden er niet door alleen met de fiets dragen. Dat was het groepje dus waar ik in liep, gelijk een paar 100 meter losgelopen. Op naar de post beetje water en door. Een paar hele lange klimmen en weer wat mensen ingehaald, nu begin ik weer aan een podium te denken! Ik kan lekker mijn tempo blijven lopen en haal af toe no iemand in. Weer een paar hele leuke single Tracks, bijna niet te zien zo smal super paadje met wortels en lekker ongelijk. Als dit klaar is komen we op bekend terrein van de andere jaren. De tweede post is een feit en wat water en door. Weer een aantal lange klimmen over gravel en die stenen voelen niet echt fijn meer nu. Voordeel is dat de km lekker opschieten en ik al aan een podiumplaats denk. Deze km zijn hetzelfde als andere jaren en er lopen nu veel lopers van de 25km die ik opveeg, dat geeft altijd een extra boost! Ineens staat er een bord met nog 2 km en lopen dus anders als de andere jaren. Appeltje eitje nu. De renbaan op en nog 500 meter en het zit er weer op. Als ik over de finish ben komen ze van de organisatie melden dat ik 2 ben, nummer één zat een minuut of wat voor mij, dus het had een km 5 meer moeten zijn dan had ik hem ook gehad, denk ik. Weer een podium en een lekkere Chimay blond. Die zal ik met veel plezier leegmaken binnenkort.

Top georganiseerd en een veel leuker parcours, maar wel de laatste keer hier 4 keer is genoeg. Op naar de volgende uitdaging.

Geplaatst in Uncategorized | 1 reactie

Ultrabalathon 2023 Revanche

Na de teleurstelling van vorig hadden we, Hans en ik, gelijk besloten om dit jaar terug te gaan. Dus op woensdag 3 mei in het vliegtuig op naar Hongarije. We zijn er dit keer een dag eerder als vorig jaar dus kunnen we alles heel relaxt doen. Om een uur of 3 mogen we het hotel in, all inclusive ook nog en kunnen we lekker wat eten en drinken. die avond kunnen we mooi inschatten hoe laat het donker wordt voor de planning van de dropbags. Na een heerlijke nachtrust zijn we de volgende dag redelijk op tijd wakker en lopen we na een heerlijk ontbijt richting start om de dropbags af te geven en de wedstrijdchips op te halen. In de middag is er een briefing en daar gaan we ook naar toe, gelijk is er een al you can eat pasta party welke ook bij de inschrijving inbegrepen is. Na ruim een 15 minuten Hongaars aangehoord te hebben zegt er ineens iemand” for the international people are there any questions” en dat was het. dat was dus de briefing lachen we! we wandelen terug en gaan nog lekker wat drinken en eten. in het hotel.

Racedag!

Na een heerlijke slechte nacht slapen, zenuwen, zenuwen en zenuwen lang geleden dat ik zo zenuwachtig was wandelen we om een uur of 6 richting start met een strak blauwe lucht boven ons. Na een stukje High way to Hell van AC DC wordt er in het Hongaars afgeteld en mogen we eindelijk om 07:00 weg voor ons rondje. Heerlijk om te mogen lopen na al die zenuwen. Ik heb er dit jaar heel veel vertrouwen in en loop een lekker tempo. Bij de posten, er staan er 42, probeer ik 1 beker sportdrank te pakken om de 15 a 20 km wil ik een Maurten gel nemen die in mijn zak zitten en voor ik er erg in heb ben ik al bij km 20. We lopen nu over fietspaden langs het meer met wat bomen en heerlijk fluitende vogels. Als we rond de 30 zitten krijgen we de eerste klim en deze wandel ik stevig naar boven, nu gaan we naar de eerste grote post op 39km.Dit is bij sponsor Varga een wijnboer waar we door het pand lopen tussen joekels van wijnvaten wat toch wel heel bijzonder is. Ondertussen hebben we al diverse keren ook de spoorlijn overgestoken, als je door het rode licht loopt is het eindde wedstrijd er staan heel de wedstrijd 2 man om te controleren. achteraf blijkt dat er toch teams daarvoor uit de wedstrijd zijn gehaald. Rond de 50km gaan we de eerste klim op richting een kasteel wat een hele stevige klim is. Nu komen we op het voor mij moeilijke stuk hier ging het vorig jaar fout en bij de 60 was het toen over. Nu loop ik met opgeheven hoofd en vol zelfvertrouwen verder naar het onbekende. Het parcours wordt eigenlijk alleen maar mooier en zo ben ik weer bij de post waar je ook een maaltijd kunt nuttigen en ik neem een bordje pasta. Voor ik het vergeet er staan ook posten waar je de chip moet laten scannen deze zijn van te voren niet bekend maar staan om de ongeveer 10km je mag er 2 missen. Als je bij zo’n post komt staan ze al te roepen en met de scanner te zwaaien. Op de posten wordt je echt super geholpen, als je drinken wilt helpen ze echt met alles. De run is green en je loopt met een eigen beker en dat zijn van die slappe dingen die niet blijven staan. Ook geven ze alles aan waar je om vraagt, ze kauwen het net niet voor, echt een top organisatie. Op na de eerste dropbag km 90. ondertussen lopen we aan de andere kant van het meer en zitten er hele rare dieren in het riet die een heel bijzonder geluid maken, Hans had ze ook gehoord en zei precies hetzelfde. Het is ook heerlijk warm en de zon brand lekker op mijn hoofd wat een lichte hoofdpijn geeft, daarom het ik al even besloten om vanaf km 4o minimaal 2 bekers sportdrank te nemen. Bij de posten staan ook tomaten en keukenzout waar ik mijn stukje tomaat in dompel, boterhammetje erbij soms alleen met boter soms met jam heerlijk. Van te voren had ik in gedachten en hoopte ik dat ik tot de 140 goed zou blijven gaan dat is nu in ieder geval nog wel. Aan de andere kant van de start zitten we nu en hier zijn veel hotels en campings . De wegen zijn heerlijk rustig het publiek roept haydar haydar dacht ik, bleek dus hajra te zijn wat ongeveer hetzelfde klinkt. gelukkig is de zon al minder sterk en de hoofdpijn hetzelfde gebleven. 105 km, halverwege nu gaan we terugtellen wat een …….eind denk ik en waar zou Hans nu zitten denk ik.Hier liggen heel veel platte hazelwormen op de weg valt me op, soms ook een gewone ronde, die leefde dus nog erg mooie beestjes en de vogels fluiten er heerlijk op los het wordt alleen maar mooier. De sportdrank ben ik eigenlijk wel een beetje beu, alleen is er weinig keuze wat dat betreft, water, cola of sportdrank misschien een tip om wat andere smaken sportdrank te hebben. De km vliegen nog steeds voorbij en ik ben bijna bij de 2 dropbag van mij km 14o. Weer even aan mijn maatje gedacht, waar zou hij zitten? Het gaat nog steeds, naar omstandigheden, lekker en ik besluit om geen jasje te pakken voor de nacht. Ik weet nu al dat ik ga finishen, het is nu nog maar 70 km en de cut off tijd haal ik makkelijk. heerlijk de nacht in, ik vind dat zo iets speciaals. Het is volle maan en hij is ook verschrikkelijk mooi om te zien. Zelfs in het donker fluiten de vogels nog, ik voel mijzelf zo gelukkig en bijzonder dat ik dit allemaal mag meemaken en hoop dat Hans dat ook kan en vind! Ondertussen heb ik besloten dat ik vanaf de 170 ongeveer cola ga drinken. We komen weer bij de spoorlijn en er staan nog steeds 2 man bij iedere overweg te controleren en kou te lijden. Ik heb er nu spijt van dat ik niks warmer aan gedaan heb, het is wat aan de frisse kant. Bij de 160 km krijgen we een hele stevige klim, de langste en zwaarste van het rondje, omhoog over de spoorlijn. Omhoog gaan betekend ook weer dalen en dit is net zo als omhoog stijl en lang dat voelt niet echt lekker meer nu. De cola werkt goed en ik heb een paar keer op mijn horloge gekeken, doe ik normaal niet en ik blijk een gemiddelde van 10 km per uur te lopen! Hoe kan dat nou denk ik, op zoek naar klokken bij de stations maar niks te zien weer kijken, ja klopt toch 10 per ongeveer. Ook de koekoeks, die hier heel veel zitten, staan niet bij!. Dat kan niet denk ik en bij de 165 kijk ik bij de post en blijkt het toch te kloppen. Nu voel ik mijzelf weer super, op wat pijntjes na dan, ongeveer alles onder de gordel is gevoelig of is het nou pijn. Na de volgende post, 170km, krijgen we nog een korte maar stevige afdaling en ik wil naar beneden dribbelen alleen ik kan mijzelf niet houden en het schiet ergens in mijn rug! Beng, hardlopen is over lekker slim Jan denk ik waarom ook niet gewoon gewandeld naar beneden, coördinatie was al niks en dan hardlopen naar beneden amateur dom dom en nog eens dom! Ik besluit om gewoon stevig te gaan wandelen, het ziet er niet uit en zeer deed het toch al. Met nog 40 te gaan haal ik nog steeds de cut off tijd dus niet klagen maar lopen. Stiekem even aan iemand achter me gedacht en hopen dat hij nog bezig is dan red hij het ook. De plaatsnamen hier zijn echt verassend zie ik en beginnen zeer gevarieerd met Balaton. Nadeel van wandelen is dat het extra lang duurt, voordeel ik zie nu ook niks van de omgeving, coördinatie nul en het ziet er niet uit. Ik kom nu op bekend terrein langs deze weg is het nog een km of 20 3 uur wandelen nog en door. Saai, saai en heel saai is het nu maar ik moet door kan niet meer genieten en wil zo snel mogelijk finishen nu. Eindelijk loop ik langs de weg het laatste stukje om Balatonfured in te lopen, 6 km nog een klein uurtje. Het begint langzaam licht te worden en ik loop nu de boulevard op richting ons hotel. Eindelijk daar is de rotonde nog 300 meter, even die rot stenen omhoog, er komen startende teams naar beneden gevlogen en hier staat de laatste chippost en stopt de tijdregistratie. Op de blauwe loper dribbel ik door mijn finisher lint en voel even niks meer.

Over de finish besef ik pas wat een …… eind het is. Ik heb een Fishermans friend momentje en ga rustig zitten krijg drinken aangeboden en wat te eten, heerlijke goulashsoep. Er staan 2 massage tafels waar ik even op ga liggen om mijn rugje te laten behandelen. Hij vraagt en duwt duwt nog ergens wat, zeer deed het toch al, plok voel ik klaar zegt hij. dan sjok ik terug naar het hotel met een hele grote lach, finisher shirt, finisher lint, medaille met foto erop ge-etst, wat pijntjes en een ervaring waar ik nu nog van vol schiet.

Als ik terug op de kamer ben is het eerste wat ik denk “he de bedden zijn opgemaakt en het is 06:45 hoe kan dat nou!” O ja ik heb een dag gemist. Dan ga ik kijken waar Hans zit en dat blijkt rond de 180km te zijn. Top denk nog in de wedstrijd, ruim binnen de cut off tijd de bikkel en finishen daar twijfel ik niet aan. tig appjes van vrienden en familie die mij dus live gevolgd hebben zo vroeg, SUPER bedankt daarvoor. Ik ga douchen, eten, drinken een dutje doen, even naar huis bellen en Hans opwachten voor het hotel. Rond half elf probeer ik normaal naar beneden te lopen om op de stoep voor het hotel te gaan zitten en Hajra naar de lopers te roepen. Daar komt hij aan de bikkel met een big smile en met een ingehouden traantje maak ik een foto. Het eerste wat hij zegt is ‘je bent toch wel gefinisht? Tuurlijk zeg ik” en ik zie een nog grotere lach. Ik zeg loop maar door en geniet van je finish moment ik loop even niet mee nou.

Als hij daarna gedoucht heeft en we eindelijk onze ervaringen kunnen delen zijn we het er over eens dat het alles waard was, 4 maanden training met veel nemen en weinig geven thuis, overal op letten wat voeding betreft en zo nog veel meer. Ik had voor mijzelf besloten als het deze keer niet zou lukken ik zou stoppen met het echte ultra gebeuren en wat blijkt Hans had dat ook. Ik besef mijzelf ook van iets anders raars, nog steeds geen 24 uur gelopen!

Alle twee een super ervaring rijker in twee super tijden, Hans: 28:21 en 67 man 84 overall gefinisht. Jan: 23:07 en 13 man en 16 overall 221 deelnemers en 138 gefinisht

Ik schrijf dit verslag nu 4 dagen na de Ultrabalaton en besef nog steeds niet dat ik het gedaan heb, het voelt zo raar ondanks dat ik lichamelijk echt wel voel dat ik het gedaan heb.

Geplaatst in Uncategorized | 3 reacties

Dinah Might ultra

1 april en geen grapje de Dinah might ultra run. Ruim 100 km door de Noordoost polder, met perfect weer regen en noordoosten wind.

Na de briefing van organisator Johan, erg leuke weetjes over de polderroute, zijn we weg. Ik start vol vertrouwen op deze afstand en ga in een lekker rustig tempo genieten van alles. Bij het eerste stukje onverhard zijn de voeten al nat en dat beloofd wat voor de verdere route, gelukkig zijn de eerste 50 km het makkelijkst. Na en km of 15 komen we bij het Ketelmeer en pakken we de route van de 3 bruggen ultra een stukje in de verte zie je de brug waar de eerste post is. Daarna krijg je een mentale training van ruim 10 km, één lange rechte weg, wel makkelijk lopen met navigeren op je horloge, waar ik onderweg nog een begeleider krijg in de vorm van een Labrador die ruim een km mee loopt. Hierna gaan we een mooi stukje bos in, ook weer een groot waterballet en spekglad. Dit bos gaat over in het Waterloopbos dit is een monument wat erg leuk is om doorheen te lopen. Na dit mooie stuk gaan we naar de 2 post en regent het heerlijk. Post 2 is een verrassing voor de organisatie, zaten in de auto te wachten vanwege het slechte weer, maar een compleet feestmaal top organisatie. Hierna gaan we de dijk op, lekker wind tegen met regen, koud een fietspad met ganzen, ganzenpoep, eieren en andere vogels. Hierna gaan we gelukkig wind af na een pad wat eigenlijk geen pad is op weg naar de Preekstoel, dit was glad en ook weer een groot waterballet met akkerranden en weiland. Ik ben blij als we een fietspad op gaan maar helaas na een km gaan we weer in tegenovergestelde richting de preekstoel, weer heerlijk blubberen. Gelukkig komen we weer op een fietspad en ga door het mooie oude dorp Blokzijl en zitten we op ongeveer de helft. Nu gaan we lekker met de wind in de rug een paar verharde km maken op weg naar de 3 post om daarna heerlijk een half marathonnetje in het bos te spelen. Dit was perfect uitgezet op gps, alleen in de praktijk zitten er paadjes bij die visueel bijna niet te zien zijn en dit in combinatie met waterballet en glad, het lijkt soms meer op skiën. Ook leuk dat je soms een extra lusje mag maken voor een, trap omhoog, speciale bijzonderheid en meer van dit soort dingen super leuk! Toch ben ik blij als we het bos uit zijn en ik weer even verhard mag lopen. De laatste km gaan nu in, nog 18 te gaan en zo goed als allemaal met droge voeten nu. Allen nog even de berg op van de oude vuilnisbelt, nu een golfbaan, een rondje bovenlangs en naar beneden richting Emmeloord. Dan is het nog ongeveer 5 km en na de N50 voor de laatste keer overgestoken te hebben zie ik de finish. Nog ruim 2 km voor ik bij Johan op de oprit finish.

Wat een erg leuke en goed georganiseerde loop, met alles erin, trail, mentale training en in de polder altijd wind. De afterparty met pasta, soep en pasteitjes was ook gewoon top. Ik heb genoten en wil de organisatie super bedanken voor een prachtige dag! Organisatoren van ander wedstrijden kunnen nog veel leren van Johan.

DMUR @DinahMightUltraRun

Geplaatst in Uncategorized | 2 reacties

Sittard 24/H

Ja wat moet ik hier over zeggen! Tranen met tuiten huilen helpt niet, klagen ook niet en schelden ook niet. Ik ben gewoon niet meer in staat om met de huidige voeten op een biljartlaken heel langzaam rondjes te lopen. Na 20 km twijfelde ik al of ik andere schoenen aan zou doen, de bunionette speelde flink opgaan beide voeten. Tempo was rustig, hartslag was wel iets aan de hoge kant maar niet verontrustend. Wel had ik last van winderigheid en dit lag waarschijnlijk aan de sportdrank van de organisatie, ik kon alles eten en drinken. Na 35 km begonnen de voeten echt te pieken op de verkeerde plaatsen en vond ik het wel verontrustend worden, geen ontstekingen nu. Wanneer ik iets versnel gaat het wel beter, alleen ga ik dat niet volhouden. Voorbij de marathon besluit ik om geen risico te nemen en gewoon mijn tent op te zetten en gaan slapen. Dan kan Hans lekker zijn ding doen en zie ik wel wat er verder gebeurt. Lekker mijn schoenen uit, wat een fijn gevoel geeft dat en dat betekent dat ik de juiste beslissing benoemen heb. Ineens staat Hans bij me en zegt ook te stoppen, ik probeer hem nog aan de gang te krijgen maar ook hij wil heel blijven. Onderweg, naar huis spookt er van alles door mijn hoofd en ook dat van Hans. Wat ging er nu mis! Het geeft in ieder geval geen fijn gevoel. Zondag ga ik met dezelfde schoenen 30 km in een iets hoger tempo en totaal geen last, waren iets geïrriteerd maar het wordt niet erger. Maandag weer 27 km, langzamer andere schoenen en weer geen last. Ik hou het erop dat een strak vlak asfalt parcours niks voor mij is. In Steenbergen heb ik de 12 uur gedaan, rondes van 2,5 km, alleen dit was een straten parcours, asfalt klinkers, stoepje op en af. Dat vonden sommige toen niet leuk maar was wel gevarieerd. Ik denk niet dat ik er nog aan begin, op zo’n parcours dan. Laat mij maar ploeteren en zwoegen. Op naar Hongarije vol goede moed nu!!

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen