Allereerst de Brabantsewal trail.
Een fantastisch mooi trail goed georganiseerd, alles voor het goede doel. Het is een vreselijk mooi parcours, 13, 25, 35 of 50 km kan er gelopen worden. Er is geen tijdopname wat erg jammer is, ondanks dat het een prestatie loop is kan dit toch zeker op de langste afstand mogelijk gemaakt worden. Verder een prachtige ronde over de Kalmthoutse heide, werkelijk alles zat er in, modder, single tracks, geen tracks, grasvelden, brede paden. Alleen echte heuvels die hebben we hier niet, absoluut een aanrader
Helaas hadden we hier te maken met een saboteur, man in camouflage kleding op een mountainbike. Ik kwam op ruim 49 km, helaas niet terug in Ossendrecht, in 4:01 en was ik 3. Ik zag op de rechte stukken ongeveer een km voor mij de nummer 1 en 2 lopen, lekker behouden gelopen en niks geforceerd. Tenminste dat dacht ik.
24 november stond er de klassieker Olne Spa Olne op het programma maar helaas, mijn voeten doen nog steeds niet mee, er zitten constant een soort van ontstekingen aan de kleine teen kanten. Het is een bunionette en door de vele wedstrijden en km geneest het niet echt. Ik kan eigenlijk alleen mijn gewone hardloopschoenen aan, trail en zwaarder spul geeft druk erop en dan kan ik helemaal niks door de pijn. Ook een reden dat ik bij de ISU met gewone schoenen liep. Bij Olne Spa Olne kun je niks met gewone schoenen, minimaal trail schoenen. Dan ook nog een flinke verkoudheid met, geen gehoor, lichte duizeligheid, kou en ook wat misselijk geven geen goed gevoel om een kleine 70 km te met 2800 hoogtemeters gaan hardlopen. Alles nu eerst maar eens even tot rust laten komen en hopelijk heeft dat geen invloed op de Bello Gallico, een toptijd gaat het toch niet worden
