Alweer de 4 keer hier aan de start van deze fantastisch mooie loop. Ook de goede herinneringen aan mijn overwinning van de eerste editie en de drama jaren 2018 en 2019.
Nu vol goede moed aan de start, na een slechte zenuwachtige nacht. Om iets voor 6 zessen, probeer ik even mijn camelbag en shit er komt niks uit! Hans kijkt nog even maar ik heb zo iets van laat maar, kijk wel bij de eerste post. Ondertussen is mister bleu sky al mijn afgelopen en betekent het wegwezen. Lekker rustig blijven denk ik en niks forceren het is 120km en wie weet wat er allemaal gaat komen. de weg in het donker naar de eerste post is goed te doen, alleen maar lopen en lintjes volgen. Ik had besloten om ongeveer iedere 10 a 15 km een Maurten gel te nemen en dat dus ook gedaan. Bij de eerste post even mijn hele camelbag gedemonteerd en weer gemonteerd, er zat poeder in de slang stom stom en nog eens stom van mij om dat niet ruim voor de start even te proberen. Na zeker 5 min ben ik weer weg en ondertussen is het licht geworden en geniet ik volop van de omgeving, wat is het hier ieder keer toch weer verrassend mooi! Daardoor ben ik ook al weer bij post 2 beland en ga ik op weg richting Westerbork, dit stuk ken ik en is niet zo verrassend op het laatste stukje na. bij de volgende post, 60km ongeveer voel ik mij nog steeds perfect en neem wat zoute stengels en weg zijn we weer. het valt me op dat er veel modder ligt en dat het ook glad is daardoor, de veengrond is ook lekker nat dus ben ik blij met de schoenkeuze, trailschoenen. Nu lopen over het veen en zk je tot je enkels weg en ineens ook een keer tot mijn knieën, het is maar goed dat alles waterdicht is zeg ik tegen iemand die toevallig bij me loopt. Op naar de 80, punt of no return daar staat mijn dropbag. Dit is een lang zwaar stuk over graspollen langs een beek die best wel lang is en erg slingert. ook hier komt een einde aan en ben ik bij de 4 post en gooi mijn lampje in de dropbag vul mijn camelbag en wegwezen. Ik weet dat ik ga finishen nu en het nog maar 40 km. de laatste post blijkt iets verder te staan en ik heb zin in cola en weet dat ik dan weet door kan, alleen die post komt maar niet. uiteindelijk toch daar en nu op weg voor de laatste 20 km. Helaas is de cola na 10 km uitgewerkt en krijg ik een dip op de smalle heidepaden, een smal geultje en ik krijg het niet voor elkaar om in het spoor te blijven mijn coördinatie is even kwijt! gelukkig komen ook daar een eind aan en zie ik de kerktorn en krijg weer vleugeltjes en kan ik weg dribbelen bij het groepje en finish helaas als 4 maar dik tevreden achter jonge honden in 11:51. dik tevreden over de Maurten sportgel en drank, volgende keer alleen meer drinken en iets dunner maken.
Nu een dag later merk ik wel dat ik toch ouder ben geworden en heb links en rechts toch wel spierpijn! Nog een dagje rust en dan gaan we weer doortrainen voor de 100 mijl in december, krijg er steeds meer vertrouwen in.
Hans had eigenlijk al een slechte start, keelpijn, last van zijn heup, een week geleden nog dry needling gehad! Toch gestart die bikkel en er even 90 km gelopen. Wat een topper weer met die achtergrond starten en even 90 km lopen! Ga er maar aan staan, parcours was niet een leuk bospaadje maar gewoon echt wel zware omstandigheden.
