Inspanningsfysiologie?
De levende wezens op aarde zijn in de basis allemaal gelijk, alleen de mens onderscheid zich hierop, en wel op een vreemde manier.
Hij kan denken.
Dat is gelijk de slechtste eigenschap, dat kunnen denken! We doen gewoon heel veel dingen waarbij we ons lichaam verwaarlozen en we weten het gewoon.
We vergelijken dingen graag, de hersens met een computer en het lichaam met wat moeten we dat nou vergelijken?
Het lichaam is eigenlijk een grote wereldbol met daarin ook alles wat er op de aarde gebeurt. Het houdt zichzelf in balans.
Een paar continenten de ledematen, een heleboel bossen en meren de organen. Die via allerlei wegen en rivieren zich een weg vinden. Ook de natuur zit in ons lichaam dit is het systeem dat er voor zorgt dat we ademen, allerlei processen vanzelf plaats vinden en de grondstoffen leveren op de plaatsen waar nodig. Zolang we hier niks geks doen leeft het en blijft alles heel. Invloeden van buitenaf uitgezonderd en dat deel daarboven, de hersens, niks geks doen!
Het mooie van het menselijk lichaam is eigenlijk dat het zelfvoorzienend is. Mits goed verzorgd! Daarmee bedoel ik dus, eten, drinken, bewegen en andere factoren die de lichaamsfuncties beïnvloeden.
Het geeft aan als we honger, dorst, naar het toilet moeten, alles gaat eigenlijk vanzelf we hoeven er niet over na te denken, het is altijd aan het werk.
Die computer daarboven, de hersens, sturen bijna alles aan.
Bijna alles, want er zit een stukje dat we kunnen beïnvloeden maar niet aansturen dat doet het zelf, dit zijn de vitale levensfuncties, de belangrijkste delen van je lichaam.
Dit systeem zorgt ervoor dat je lichaam zich aanpast aan alles wat je er mee doet of wat ermee gebeurt.
Dus als je eet zorgt het ervoor dat het verwerkt wordt, als je ziek bent zorgt het dat er gewerkt wordt om het beter te maken en als je traint zorgt het ervoor dat het beter of sterker wordt. Maar ook andersom! Als je het verwaarloosd zal het zich zo aanpassen dat minder belangrijke functies, naar belangrijkere, tot de vitale functies storingen geven en of uitvallen? Als we deze storingen krijgen gaan we dus dood.
Daar begint ons verhaal met inspanningsfysiologie.
Het lichaam past zich aan de omstandigheden aan, die computer stuurt zichzelf aan op alles wat er gebeurt.
Het probeert zich na een training sterker en dus beter te maken als daarvoor. Als we dit op de juiste manier doen worden we steeds beter, het lichaam moet wel bij kunnen houden natuurlijk. Ook dat is aan grenzen gebonden en moeten we ook in acht nemen.
Daar begint de moeilijke taak van trainingen, de juiste prikkels op het juiste moment. Dit alles in de ruimste zin, want alles hangt weer samen, eten drinken, vermoeidheid enz.
