Texel 120 km. meer voor echte ultralopers!

Ja alweer de 120 van Texel en wat voor één! Windkracht 6-7, hagel, slagregen en buien. Dat betekent dus afzien met een grote G.
We, Hans ,Maaike, Marian en ik, gaan vrijdags al op tijd weg en komen lekker relaxt aan op Texel. ‘‘s avonds lekker gegeten en zaterdagmorgen een stukje losgelopen, wat is het nat in het Texelsbos hele stukken staan blank en ik begrijp nu waarom ze de route iets aangepast hebben. In de middag een rondje over het eiland gedaan en even de Hors op geweest. Kompleet gezandstraald kwamen we eraf, het strand lag er wel hard bij maar richting west volledig wind op de kop. Dat wordt lachen morgen als we hier teruglopen. Hans gaat de 60 lopen en brengt mij weg ‘‘s morgens om daarna nog lekker te gaan slapen

Ja en daar ga ik dan om 04:35, weg om over een aantal uren hier weer te finishen. Ik had al besloten om heel rustig te starten om de 10 km. ongeveer te drinken en een gel erbij te nemen. Na de start gaan we de baan af en weer dat schitterende rode lint aan lichtjes voor me van de snelle starters. De eerste 5 km is wind mee en dat voel je goed. Door Oudeschild en dan even buitendijks allemaal goed te doen wind schuin tegen. Het stuk naar de vuurtoren is ook schuin van voren tot Cocksdorp daar is hij vol tegen. Na de vuurtoren gaan we het fietspad op en worden we getrakteerd op een stevig hagelbuitje, super blij dat ik een mutsje op heb. Het fietspad is gevarieerd omdat het in de duinen ligt, soms tegen, mee en windstil. Wanneer we het duin over gaan de Slufter in, km. 30, valt het met de wind mee gelukkig maar aan het eind van de Slufter gaan we voor de eerste keer het strand op. Wanneer ik boven ben wordt ik compleet gezandstraald en zie ik niks meer van de wind in combinatie met het zand. Ik loop met mijn hoofd naar beneden en zie dus alleen maar zand. Gelukkig kan ik wel langs de vloedlijn lopen en hier wind schuin voren, 5 km. energie verspillen. Gelukkig voelt het goed en tussen de oortjes ook. Natuurlijk nog even een buitje erbij. Nu zitten we in het bos ergens rond de 45 km. Hier is het relaxt lopen geen wind en gewoon lekker.Het bos uit richting strand is vol wind tegen en het duin over weer hetzelfde gezandstraald en blind naar beneden. Hier is het strand echt heerlijk om te lopen, eerste stukje wind schuin van achteren en het tweede stuk vol in de rug. We hadden ook het geluk dat het hoog water was, extra hoog i.v.m. de wind en afgaand de tweede ronde. Met wind mee ben je ook zo de Hors weer af. Nu op naar het keerpunt. Helaas was dit een drama, alle lopers van de 60 lopen op het fietspad richting startvak en ook de weg is een drukte van jewelste. Omdraaien bij de pont en bij de vrouwen mijn Camelbag vullen en een verse voorraad gelletjes. Nu op naar het grote afzien, gelijk wind op kop en na een 15 minuten weer een hagelbui, deze viel gelijk met de start van de 60 km. Nu ga ik de Hors weer op en dit is vol wind op kop. Ik loop stiekem in mijzelf te lachen, dit is eigenlijk gewoon leuk denk ik. Na een km op 3 draaien we een beetje naar rechts en is de wind dus schuin van voren. Ook hier komt een eind aan en wordt ik het duin overgeblazen. Terug weer in het bos nu wat zelfs warm is met een zonnetje erbij,. Wel van korte duur want weer een klein buitje om ons scherp te houden. Bos uit betekent weer het strand op, nu hebben we hem schuin van voren. Ergens staan de vrouwen, alleen zien ze mij niet te druk met foto’s te maken. Als ik roep ben ik er al voorbij, gelukkig hebben ze Hans wel gespot. Nu wordt ik het duin weer over geblazen en mag ik weer door de Slufter, alleen lopen er nu ook 60 lopers die fietsbegeleiding hebben en dat is niet leuk. Als we er afgaan moet ik jammer genoeg de bult over wandelen omdat er 60 lopers voor mij lopen en het pad te smal is om ze in te halen. Gelukkig is het fietspad lekker breed en denk ik aan 2015 toen mijn fietser mij hier pas na 4 km weer had ingehaald. Die had toen meer afgezien als weet ik nog. Het fietspad is weer een allegaartje wat wind betreft de heuveltjes worden ook al wat lastiger. Nog even wat regen erbij en dan ben ik bij de vuurtoren en staan de vrouwtjes er weer nu wel alert en na een spontaan kusje van mijn kant denk ik” op naar de laatste 25 km”. Bij de Cocksdorp wind mee en haal ik Leonie in, helaas opgebrand en wens haar nog even succes. Ze is in 12:23 gefinisht. Als we binnendijks lopen hebben we de wind schuin van achteren en dat loopt heerlijk. Bij de laatste wissel van de estafettelopers besluit een verkeersregelaar een bus voor te laten en mij even weer alert te houden, bedankt daarvoor! Nu is het dus nog 15 km. Als we het stukje om de molen gehad hebben gaan we rechts richting Oosterend en een hagelbui met vol wind tegen, was ook al te lang geleden dat we een buitje gehad hadden. Heerlijk weer de klinkers en andere steentjes in dat dorp. Leuk wel dat er nu publiek ons zat aan te juichen! Top met dat weer. Het dorp uit is weer wind mee en ineens staat er iemand naar een schuur te wijzen met erbij een bord DRINKS. Ik denk die staat normaal een stuk verder, zou het een spontaan idee zijn van de bewoner. Het blijkt de post te zijn die op de dijk wegwaaide en dus een veilig plekje moest krijgen. Kun je niet zeggen dat het niet hard waaide. Geen een van de kraampjes had een zeiltje. Nu op naar Oudeschild want als je daar uitloopt is het nog 5 km. Tot Oudeschild nog even genieten want dat is wind schuin van achteren. En ja daar gaan we dan 5 km. wind op kop de hoge berg ook nog even, alleen dat vals plat merk je nog niet eens met die wind tegen. Nu staat iedere km aangegeven en even nog Bram Bakker 60 km loper bedanken. Eerst even uit de wind hangen voorbij komen en dan de hoge berg op gaan wandelen, ik haalde hem weer in en het laatste stuk naar beneden nog even snel mij weer voorbij te lopen! Supersportieve vent. Daar is hij dan de finish, ik schiet bijna even vol! Wat een editie was dit super. Ik denk dat ik nu echt alles bijna gehad qua weersomstandigheden dit blijft mij wel bij. Mijn tijd was 11:33 en iedereen had er wel wat langer overgedaan. Een 7 plaats tussen alleen maar jonge talenten tussen de 23 en 45. Bram van Rijswijk, winnaar 120, had een superdag met maar 20 min. verschil, nummer 2 bijna een uur t.o.v vorige editie, vorige 09:31 nu 10:26. Voor de statistieken, DUV ultrastatisk geeft rekent mijn tijd terug leeftijdgerelateerd en dat is 09:24! Niet slecht van opa!

Het was gewoon een super gezellig weekend met ons vieren, Hans en Maaike bedankt voor die gezelligheid. De organisatie ook bedankt. Even in memoriam, voor mijn moeder welke ik in 2013 moest bellen dat ik uitgestapt was, in 2015 besefte ze niet meer dat ik hem uitgelopen had en 2017 overleden is. Vandaar die band metTexel. Martien Baars bedankt voor de mooie herinneringen aan alle wedstrijden waar je bij betrokken was, wat heb ik mooie herinneringen aan je “Skuumkoppe”.

This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *