Jan Muller

Een leuke uitdaging om het jaar te beginnen!

Een mooie tijd om te starten, 10:30, dus Hans en ik hoeven niet al te vroeg weg! altijd lekker een beetje uitslapen.

Op een vreselijk mooi parcours een ronde van bijna 45 km, uitgezet door Winfried die van de Indiansummer.

Wat een mooi en afwisselend rondje, echt alles zit erin. singletracks, zand, heuvels, bossen en open stukken. Lekker rustig gestart om gewoon een lekkere trail te lopen, over 2 weken is het eerste echte werk. Het eerste deel loop ik achter een groepje, wat ik jammer vind want op zo’n parcours wil ik alleen dwalen, maar het is zo als het is. Ze lopen een 200 meter voor me en bij een km of 20 loop ik bij de eerste dame en nog een heer, het groepje valt uit elkaar dus. Nog een paar km verder moet de dame er ook af en loop ik alleen. Bij een open vlakte zie ik nummer 1 voor me lopen op 500 meter schat ik. na een stukje bos krijgen we vol wind van voren en nummer 1 zie ik dichterbij komen en bij de post ben ik er bij en voorbij. Dan krijgen we een open stuk met los zand van een km 4, met een paar spekgladde stukken ertussenin natuurlijk wat heuveltjes. Als dat gedaan is gaan we het bos weer in en na een paar km gaan we de provinciale weg onderdoor en weet ik dat het er bijna op zit. eerst gaan we nog een stukje mountainbike parcours op en dan nog even naar het hoogste punt! dat was het toetje want daar is de finish.

Wat een fantastische organisatie en een verschrikkelijk mooie omgeving, 45 km, zonder in een dorp of open wegen te komen. Altijd een extra leuk toetje, ik was eerste algemeen!

Ja 2018,

Na het drama jaar 2017 begon het allemaal goed, veel km opbouwen zonder problemen. Alleen het ultralopen zelf was geen succes, wat allemaal terug te lezen is op deze site. Ook  wedstrijden die ik eigenlijk wilde doen, kwamen niet uit ergens toch weer wat last van enz enz. Natuurlijk ook wel wat hoogtepunten, Monschau geen echte ultra maar een podium blijft leuk, verlenging sponsoring van Feetanalysis, Qwin, Powerbar, Peptiplus en een beetje Raidlight op de valreep dit jaar.De gemeente Rucphen huldigt hun sportkampioenen ergens eind maart en ik ben gevraagd om iets te vertellen over het ultralopen, superleuk natuurlijk.

De Dames en ook een aantal heren van sv Sprundel kwamen met het wilde idee om de RoParun te gaan doen, alleen ze hebben geen loop ervaring! Door mijn schoonzusje kwamen ze bij mij en nu begeleid (train) ik ze richting RoParun. Wat natuurlijk super is om te doen. De RoParun is mijn opstart geweest naar het ultralopen en blijft iets fantastisch. Sterk spul he die Fishermans friends, de kreet bij ons team om je tranen te verbergen, zegt genoeg

We gaan vol goede moed op naar 2019, met in ieder geval wel al een paar mooie vooruitzichten! Om te beginnen een nachttrail van 86 km 2 februari, echt veel zin in weer eens wat anders. Hopelijk gaan er meerdere mensen mee, Hans sowieso! Dit wordt echt een trainingsloop als voorbereiding. Dan natuurlijk de Ultra Milano San Remo, deze voorbereiding is eigenlijk al begonnen, maar door de dnf in de Bello Galico een klein beetje achter op schema. In oktober hebben we een NK ultratrail, Indiansummerultra, daar is de kans erg groot dat ik er ben, samen met Hans natuurlijk.

Ik hoop een paar leuke langere trails, boven de 60km, in te kunnen plannen wat moeilijk is met de planning voor de UMSR. Alleen dit vind ik zo leuk om te doen

Verder natuurlijk blessure vrij blijven, plezier erin blijven houden en hopelijk een paar sponsors erbij te krijgen.

Ja, dat was een korte aflevering,

Na een 1  1/2 uur bij de 1 post over en uit! Waar lag het aan? Nou gewoon aan mijzelf, ik twijfelde al ruim een week voor de start. Mijn rechtse voet heeft last van een bruniotte of zoiets, 2 weken geleden nog super dik en ontsoken. was dat de echte oorzaak? Nee!

Zie in het menu tussen de oren, het zit even niet echt lekker daarboven, dat is de grootste boosdoener. Ik liep bij Olne Spa  Olne al rond van wat doe ik hier. Toen dacht ik dat het te maken had met de drukte, nu weet ik beter. Ga nu rustig de trainingen weer oppakken en hopelijk komt de zin ook weer terug.

Wordt vervolgd!

Ja en dan is het bijna zover! 100 mijl

Volgende week mogen we. nu de zenuwen onder controle houden. materiaal keuze’s gaan maken, voeding in orde maken en dan de verlichting! Hier zit ik met een dilemma, ik heb de Pezl tikkina xp, fantastische lamp, maar! Eigenlijk voor dit werk net te weinig, ik had ook een Black daimond storm, dit is niks voor mij. zelfde als de Tikkina, alleen ingewikkeld met bedienen, zwaar, gewoon niet mijn ding. Nu interesse in de Kiska 2 van Stoots, een bak licht onvoorstelbaar, met een extra batterij erbij bijna 24 uur power en maar 80 gram. Alleen ruim 3 weken levertijd. Nu als alternatief maar een Petzl Myo denk ik.

Hopen op een beetje weer, nat zal het genoeg zijn.

Tot volgende week

2011 2012 en 2014 3 maal hier gestart, 3 maal ongeveer hetzelfde parcours! de 1 keer in een houten keet met 2 douches en nog geen 200 starters, de 2 keer in een gloednieuwe sporthal met 300 starters en ook in 2014 weer meer starters.

Wat een verschil met 2018, ik stond al in de file voor Olne! Wel goed geregeld alles op de parkeerplaats en een grote wei om te parkeren. Ook de startnummers ophalen, gewoon even je naam op de lijst opzoeken en bij de juiste tafel je nummer ophalen, gewoon goed. ik begreep dat er ruim 800 man gestart zijn en daardoor dacht ik” wat doe ik hier”.

De wedstrijd zelf dan, ik wilde behouden lopen speciaal voor over 2 weken, dan zijn de afdelingen niet zo goed voor de beentjes. Een beetje vooraan bij de start, je wilt niet bij de eerste klim in de grote meute zitten. Alleen een compleet ander rondje! Veel meer klimmen, echt stevig en vrij lang, toch wel glad, omgevallen bomen en natuurlijk die rot stenen als ondergrond. Het was ook 70 km geworden, ik had er 71. Nu hebben ze een mooi rondje weggezet, verkeersregelaars,  publiek, is het door de drukte toch weer een andere sfeer. Er komen steeds meer lopers die een boodschappenlijstje met dit soort dingen erop hebben staan. Vroeger was het al geen officieel wedstrijd maar waar dit na toe gaat?

Ik heb gelukkig nog wel kunnen genieten en met echt ingehouden lopen voel ik dat ik geen bergkracht heb maar voor de Bello Gallico moet dat geen probleem zijn, de km zitten wel oké.

Nog 3 weken en dan gaan we 100 mijl!

De halve marathon in Etten,  mijn eerste marathon gelopen en mijn 2 1/2 halve lang geleden. Nu de wedstrijd van mijn thuisclub Achilles! Dus hier probeer ik altijd wel mee te doen, indien mogelijk. Dit jaar was mijn doel het hazen van een aantal clubleden naar een strakke eindtijd van net onder de 1:30, wat voor mij best hard is na de Indian summer vorige week. Rustig begonnen en de jongens kalm kunnen houden, het eerste stuk was wind mee, na de 10km. een tempo hoger en hoppa een negatieve split. Iedereen blij met een tijd onder de 1:30, natuurlijk geen pr gelopen maar ik denk dat dat niet reëel was voor de meeste. Natuurlijk waren Hans en Maaike er om te supporten, hun zoon liep de 10 km. en was ook tevreden, niet getraind natuurlijk!

Dit wordt de maand van km en in het donker lopen, het is zo december en de week ervoor moeten we toch echt rust nemen. Nog 5 weken knallen nu en dan maar kijken wat het weer doet!

Het debacle Indiansummerultra!

De Indiansummerultra een mooie en supergoed georganiseerde wedstrijd, organisatie echt top, parcours is gewoon geweldig genieten 127 km. lang door de Drentse heide en bossen dwalen.

Het wedstrijdverslag:

Om 06:00 starten in het donker en gelijk lekker weg, lampje aan want het blijft nog wel even donker. het is de eerste km wel frisjes maar dit gaat beter naargelang de km vorderen. Ik blijf mezelf verbazen over dit parcours, dit is de 2 keer dat ik hier loop, echt genieten en genieten zo mooi. Ook de lintjes super2 lintjes links en linksaf daar gelijk weer een en zo ook andersom, reflecterende lintjes en altijd de volgende al in beeld.

Tot de 65 a 70 km loopt het lekker, dan lopen de Kuitjes langzaam vol en voller. Te weinig gedronken geloof ik niet en ik denk dat ik het met cola wel eruit loop.Ik beslis bij de 80 km wel of ik doorga voor de 127, zoals het voelt lijkt het mij beter om voor de veiligheid de 100 te doen. Alleen bij de 80 km vraag ik op welke plaats ik loop, op plaats 2 met 10 minuten achterstand, oké zeg ik tegen mijn vrouw ik ga door voor het podium, zeer doet het al en een beetje meer mag dan wel, als dat alles is!

Maar dan begint het, lintjes weg, zoeken en zoeken maar helaas nergens iets te vinden , links, rechts, vooruit en teruggelopen. Gelukkig komen er andere lopers aan en die zoeken mee, maar niks te vinden. komt er nog een loper ergens vandaan en deze weet te vertellen dat de lintjes echt weg zijn en ik besluit om samen met hun terug naar de post te lopen. Dit is voor mij diskwalificatie op de 127 en ik ben echt ………  maar dan ook echt ……..!

De organisatie treft geen blaam deze  doen echt alles om het op te lossen maar ik zit met de gebakken peren en wandel van boosheid terug richting finish. Na een eindje wandelen pak het toch maar weer op en loop met een stel estaffete lopers naar de finish, ik kom aan 115 km totaal. Achteraf  ben ik blij met de km en nu 36 uur later loop ik even een km of 13 uit op het gemakje, dus met de duur zit het wel oké.

Al met al een leuk weekend met Hans die was ook weer super tevreden met zijn nieuwe pr op de 100km. en hopelijk lekker doortrainen naar de 100 mijl. Maar ik blijf erg …. op die saboteurs, dit is de 3 wedstrijd dat mij zoiets overkomt.

Allereerst de altijd gezellige en drukke singelloop Breda.

Door D.R.V. uitgenodigd en meegedaan, gezellig georganiseerd door D.R.V. met een hapje en drankje achteraf.

Hans en ik samen met Maaike die kant op gereden, naar het D.R.V. honk waar als weer perfect geregeld was, dit was van de start niet te zeggen15 minuten voor tijd ging er een deur open en daar moesten even een paar 100 lopers doorheen. Natuurlijk stonden wij aan de verkeerde kant en kwamen ergens halverwege in het vak. Niks voor mij dit soort “wedstrijden” waar mensen op de 10 km al met een camelbak lopen, lege gel verpakkingen in de bosjes gooien en ruim 2 uur erover doen terwijl ze vooraan staan.

Na een toch wel stevige training op zaterdag wilde ik eigenlijk niet te gek doen! Alleen ik kan niet tegen die mensenmassa’s, drama voor mij bij de start. Het duurde minimaal 3 km voor ik in mijn tempo kwam en toen zeker nog 2 km voor ik rustig liep, daardoor liep ik toch stevig door en finishte in 1:26 met een negatieve split. Dit gaf eigelijk wel een goedgevoel maar is gewoon te hard als training.

Dan nog een kleine 2 weken en de eerste echte stevige traingswedstrijd komt eraan “de Indiansummerultra” een fantastisch mooie reis van 125 km door het mooie Drente, zo goed als onverhard en heerlijk rustig. Hier moet ik wel zorgen dat ik rustig blijf, dit is niet mijn wedstrijd dit jaar, dat is de 100 mijl in december.

Over 2 weken weer een update!

Eerst maar de tegenvaller!  De geplande 100 km. in Hechtel Eksel gaat voor mij niet door, geen na inschrijvingen. Jammer want nu moet ik km maken in een andere trainingsvorm, 100km aan een stuk ga je niet even lopen voor jezelf!

De meevaller! Een stukje geschreven door Bert Pessink, hij heeft het heel mooi verwoord vind ik zelf, toppie gedaan.

De foto is genomen door Martin Knegt tijdens de Indiansummerultra 2016, ik vind hem fantastisch. Vandaar dat hij ook hier prijkt!

https://www.gazetroosendaal.nl/nieuws/sport/525412/ultraloper-jan-muller-je-bent-een-soort-van-reiziger-?redir

Nu is gelijk mijn planning voor volgend jaar ook bekend, tuurlijk wil ik ook de Spartathlon graag doen, alleen de regeltjes daar zijn iets gecompliceerder als die van Ultra Milano San Remo

Verder weinig te melden, 3 weken en we mogen weer naar de Indiansummerultra, de laatste lange afstand voor December

ultra milano sanremo  

Aller eerst natuurlijk over de sponsoring.

Ook dit jaar natuurlijk Feetanalysis mijn sponsor van kleding en trainer uit Hoeven. www.feetanalysis.nl

Ook dit jaar weer Powerbar, Qwin en peptiplus. vvoor onderweg en herstel supplementen. Van Qwin bevallen mij de hydrogel met peptide erg goed.

De definitieve planning voor de rest van het jaar is:

Oktober Indiansummerultra 127 km

December Bello Gallico 100 mijl, 160 km.

Dan ga ik nog tussendoor proberen wat kortere en langere trails te plannen, zoals Olne Spa Olne, Boslandtrail. Ook misschien nog wat wegwedstrijden, alleen welke weet ik nog niet. Zoals het nu gaat, in mijn categorie vooraan en in het totaal veld ver vooraan heel blijven! Maar vooral genieten en nog eens genieten van de momenten in het helemaal alleen lopen in bossen en open velden tijdens de wedstrijden.

Dus leuke vooruitzichten en hopelijk volgend jaar weer een echt extreem iets.